Traffic

Tuesday, September 14, 2010

Χοιρινό με κύμινο και πορτοκάλι / Maiale al cumino e arancia

Κάπου ο Καζαντζάκης αναφέρει ότι πάνω στο γραφείο που έγραφε είχε πάντα ξυλάκια κανέλας και μερικά καρφάκια γαρίφαλο χωρίς να μπορεί να εξηγήσει το λόγο…αργότερα,τυχαία ανακάλυψε ότι κάποιος πρόγονός του ήταν κουρσάρος και η συχνότερη λεία του ήταν τα πλοία που μετέφεραν μπαχαρικά περνώντας απ'τις θάλασσες της Κρήτης.
Μάλιστα ! Θυμάμαι ότι όταν το πρωτοδιάβασα χαμογέλασα,παρ' όλο το σεβασμό που του τρέφω,μου είχε φανεί από υπερβολικό ως χαζορομαντικό.
Όταν άρχισα να μαγειρεύω δε μου πήρε πολύ να αντιληφθώ ότι δεν νοείται μαγειρική (για μένα τουλάχιστον) χωρίς μπαχαρικά και αρωματικά και μου πήρε ακόμα λιγότερο να καταλήξω στο αγαπημένο μου μπαχαρικό,το κύμινο,αργότερα όταν κ εγώ με τη σειρά μου έμαθα ότι η καταγωγή μου είναι από τη Σμύρνη θυμήθηκα τον Καζαντζάκη και ξαναχαμογέλασα.
Εκτός του ότι χαμογελάω συχνά,άλλοτε ειρωνικά κι άλλοτε αυτοσαρκαστικά είμαι και απρόβλεπτος,ίσως και ελαφρώς επικίνδυνος λόγω μιας αψυχολόγητης αισιοδοξίας κ μιας ημιπαρανοϊκής αυτοπεποίθησης,αλλά τι να πω μάλλον θα έχω άστρο γιατί στο τέλος συνήθως βγαίνω ασπροπρόσωπος,το ωραίο βέβαια είναι ότι αυτό το γνωρίζω μόνο εγώ,τώρα και εσείς,αλλά σίγουρα όχι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι,οι εκάστοτε συνομιλητές μου...ούτε αυτό,ούτε και τους κινδύνους που διατρέχουν ενίοτε,αλλά θα μου πείτε ας πρόσεχαν τις παρέες τους.

Πράξη πρώτη,ύβρις

Θυμάμαι ακόμα το πρώτο επίσημο δείπνο που παρέθεσα σε δεκαπέντε άτομα για τα γενέθλια της τότε κοπέλας μου...μεταφερόμαστε κινηματογραφικά στο χειμωνιάτικο σκηνικό μιας ομιχλώδους πόλης της βόρειας Ιταλίας όπου ένα ζευγάρι ξαπλωμένο αγκαλιά σ'εναν πάλλευκο καναπέ,ρεμβάζει μ' ένα ποτήρι cabernet sauvignon και το Quizas Quizas Quizas του Nat King Cole να παίζει,υπό το ημίφως ενός Γιαπωνέζικου επιδαπέδιου φωτιστικού...Κάποια στιγμή η κοπέλα ανασηκώνεται,κοιτάζει τον νεαρό στα μάτια και του λέει με αφύσικα σοβαρό ύφος...
‘Αποφάσισα να κάνω κάτι για τα γενέθλια μου,αλλά έχω σκοπό να καλέσω αρκετούς,μήπως να έκανα pizza ;
‘Ma nooo…Lascia fare a me’ απάντησε ασυναίσθητα εκείνος με απόλυτη φυσικότητα (ασ' το σ'εμένα) και πριν καλά καλά το ξεστομίσει είχαν ήδη αρχίσει να τον ζώνουν τα φίδια,ας τον τρελό στην τρέλα του σκέφτηκε,αλλά αυτό ούτε ήξερε να της το μεταφράσει τότε,ούτε κ ήθελε...ένας μήνας σχέσης μετά από τόσο κυνηγητό...κι έπειτα ήταν και θέμα εγωισμού δε μπορούσε να ανακρούσει πρύμναν και να κάνει striptease μπροστά της.
Όμως η μαύρη αλήθεια ήταν ότι δεν είχε ξαναμαγειρέψει ποτέ ως τότε κάτι ιδιαίτερο,πόσο μάλλον για πολλούς και μάλιστα σε τέτοια περίσταση που όπως και να το κάνουμε απαιτούσε κάτι τουλάχιστον αξιοπρεπές και σίγουρα κάτι εντυπωσιακότερο από την pizza που είχε αλαζονικά απορρίψει με συνοπτικές διαδικασίες.
Εκείνη ουδέποτε κατάλαβε τον κίνδυνο που διέτρεχε να γίνει ρεζίλι,ούτε κι εκείνος της το απεκάλυψε ποτέ,το μόνο που της έκοψε ήταν να του κάνει μια διευκρινιστική…αλλά με έναν τέτοιο συγκινητικό ενθουσιασμό που αποδόμησε οριστικά μέσα του κάθε υποψία μεταμέλειας και έντιμης παραδοχής της αλήθειας.
‘Veramente ? Che Bello ! Cosa hai in mente di fare?’ ('Αληθεια ; Τι ωραία ! Τί λες να φτιάξεις ;' του πέταξε ενώ το πρόσωπο της έλαμπε) Τώρα τί της λες…τί της λες…επιστροφή στους κλασσικούς,πώς τελείωνε ο υπερφίαλος Θαλής τις ετυμηγορίες του ; ''τάδε έφη Θαλής'' Ο Θαλής μίλησε,μπράβο μεγάλε κ εμείς μαζί σου.
Lascia fare a me’ ξαναπάντησε λοιπόν κ εκείνος με στόμφο,μην ξέροντας άλλωστε τι να προτείνει,πάντα στη γραμμή του Μιλήσιου,που κινδύνευε ανα πάσα στιγμή πλέον να μετατραπεί σε γραμμή Μαζινό...Αλλά πρέπει να ήταν αρκούντως πειστικός γιατί εκείνη το εξέλαβε σαν έκπληξη,το πρόσωπό της φωτίστηκε ακόμα περισσότερο,τράβηξε το μπράτσο του μέχρι το στήθος της,ξαναμπήκε στην αγκαλιά του και αποκοιμήθηκε...

Όταν έχει γίνει μια μαλακιούλα τέτοιου διαμετρήματος και με τέτοιο διακύβευμα επαναπροσδιορίζεται η σχέση σου με το χρόνο,οι δείκτες του ρολογιού αρχίζουν να μετρούν αμείλικτα γρήγορα,σχεδόν χαιρέκακα και εσύ τρελαίνεσαι ακόμα κι αν είσαι ξαπλωμένος σε έναν καναπέ,ακόμα κι αν είσαι αγκαλιά με μια όμορφη κοπέλα που αγαπάς,ακόμα κι αν η ώρα έχει πάει 3.00

Πράξη δεύτερη,η λύση

Μια φορά και έναν καιρό σ’ ένα καταπληκτικό εστιατόριο στην Ύδρα είχα φάει τυροπιτάκια σερβιρισμένα με πουρέ μήλου…απλούστατο,γευστικότατο και εντυπωσιακό,αγόρασα έτοιμη σφολιάτα και άρχισα τις τροποποιήσεις (άλλο χούι αυτό να μην ακολουθώ σχεδόν ποτέ τις συνταγές) πρόσθεσα δυόσμο στη γέμιση,τα πασπάλισα με παπαρουνόσπορο για εφέ,έβαλα μέλι και θυμάρι στον πουρέ μήλου και το γκουρμέ ορεκτικό μας ήταν έτοιμο.
Ωραία ολ'αυτά και σαν ορεκτικό σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα αλλά έλειπε το κυρίως…Τότε θυμάμαι είχε ξαναφουντώσει το θέμα με τις τρελές αγελάδες οπότε κατέβηκα στη αγορά και το έριξα δαγκωτό στο χοιρινό,μου το περιποιήθηκε κι ο χασάπης ξεκινούσαμε με συγκρατημένη αισιοδοξία και με ένα υπέροχο χοιρινό καρέ.
Κάπου εδώ αρχίζουν οι συνωμοσίες του σύμπαντος,χείρα βοηθείας δε μου έτεινε ο Coelho αλλά ο δικός μας Καζαντζάκης,δεν ξέρω πως μου ήρθε αλλά στο δρόμο για το σπίτι και μετά από επίπονο brainstorming θυμήθηκα την ιστορία του με τις κανέλες και τα γαρίφαλα…Εύρηκα! Αναφώνησα μέσα μου,αλλά ήταν τέτοιος ο ενθουσιασμός μου που μπορεί να ακούστηκε και απ' έξω μου γιατί κανα δυο περαστικοί γύρισαν προς το μέρος μου με μια περίεργη έκφραση ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους.Σα Σμυρνιός και εγώ θα χρησιμοποιούσα κατ' αναλογίαν...κύμινο.
Το μόνο πρόβλημα βέβαια ήταν ότι οι Ιταλοί το κύμινο το έχουν απλά ακουστά,άσε που με τα μπαχαρικά γενικά δεν τα παν και πολύ καλά…πώς δαμάζεις το θεριό ; Πώς το γλυκαίνεις το ατίθασο κύμινο για να το συστήσεις σε απαίδευτους ουρανίσκους ; Με το πορτοκάλι ! αυτό σίγουρα το γνωρίζουν,αρκετό πορτοκάλι,λιγότερο κύμινο για επίγευση και μετά την πρώτη τους μπουκιά όταν όλοι σε κοιτάν έκπληκτοι..ξανασυστήνεσαι...γλυτώνεις τη σχέση σου,μη σας πω ότι κερδίζεις και bonus μετά το δείπνο...

Χοιρινό με κύμινο και πορτοκάλι

Υλικά

1,2 κιλά χοιρινό
Ξύσμα και φλούδα από 2 βιολογικά ακέρωτα πορτοκάλια (μικρά πορτοκάλια)
(χρησιμοποιείστε βιολογικά πορτοκάλια,αν δε θέλετε μαζί με τη φλούδα να φάτε φυτοφάρμακα)
Χυμός από 3-4 πορτοκάλια (μικρά πορτοκάλια)
Κύμινο
Ελαιόλαδο
Λευκό κρασί
Αλάτι
Πιπέρι
Αλεύρι

Εκτέλεση

Αλατοπιπερώνουμε το χοιρινό μας και το αλείφουμε με κύμινο (όσο τραβά η όρεξή σας) και ξύσμα από περίπου 1 βιολογικό πορτοκάλι.
Το σοτάρουμε σε ελαιόλαδο να θωρακιστεί από όλες τις πλευρές,αλλά αν το παρακάνετε,θα καεί το πορτοκάλι,θα μαυρίσει και θα πικρίσει...
Σβήνετε με λευκό κρασί και προσθέτετε,το χυμό από 4 πορτοκάλια και τη φλούδα από το 1 ακόμα πορτοκάλι (πολύ λεπτά κομμένη,χωρίς το λευκό της).
Αφήνετε σε σιγανή φωτιά για περίπου μια με μιάμιση ώρα,δε χρειάζεται να έχει πιει το ζουμί του.
Όταν κρυώσει το βγάζετε ,το κόβετε σε φέτες και το ξαναβαφτίζετε στο ζουμί του για όσο περισσότερο μπορείτε (ιδανικά μια νύχτα στο ψυγείο) αν θέλει αλάτι ή κύμινο το προσθέτετε,πριν το σερβίρετε παίρνετε όσο από το ζουμάκι χρειάζεστε και το δένετε με χτυπημένο αλευρόνερο σε φωτιά,φτιάχνοντας έτσι τη σάλτσα με την οποία θα το περιχύσετε.
Στο ζουμάκι που περισσεύει βράζετε ρύζι.

Καλή όρεξη



Maiale al cumino e arancia

Ingredienti

1,2 kgr di lombo di maiale
Scorza grattugiata di un arancia biologica
Scorza di un arancia biologica (o meno)
Spremuta di 3-4 arancie
Cumino
Vino bianco
Sale
Pepe
Olio d'oliva
Farina

Preparazione

Salare e pepare la carne,massagiare con la scorza grattugiata ed il cumino.
Pentola,οlio d'oliva,fuoco...rosolare la carne senza strafare perche si rischia di bruciare la scorza...
Poi si 'spegne' col vino e si aggiunge la spremuta e la scorza d'arancia,si lascia su fuoco basso per un' ora,un' ora e mezza.
Quando la carne e' fredda si taglia a fette la si rimette in pentola a marinare nel suo sugo (idealmente per una notte in frigo).
Prima di servire mettere sul fuoco la quantita di sugo necessaria,aggiungete farina e sbattete per far la salsa.
Se vi rimane del sugo,usatelo per preparare del riso (idealmente riso venere).

Buon apettito


13 comments:

Wedding Crafters said...

Πρώτα πρώτα θα σε καλωσορίσω στη γειτονιά των μπλόγκερς γιατί όπως κι εγώ βλέπω ότι είσαι κι εσύ σχετικά καινούριος!!!
Πολύ ωραία η συνταγή σου και το στάιλινγκ φοβερό!!!Λέω να τη δοκιμάσω με την πρώτη ευκαιρία γκουρμεδιάρικης διάθεσης!!!!

eva said...

Αγαπητέ μου Lost...καταρχήν η συνταγή σου εξαιρετική!Τα υλικά αγαπημένα μου!Πιό αγαπημένος ο Nat King Cole...
Χαίρομαι να σε διαβάζω!!!
Καλό βράδυ!!

crispy said...

L G έγραψες για κανέλα και γαρίφαλα και θυμήθηκα εκείνα τα μακαρόνια γιαχνί που είχες αναρτήσει προ καιρού. Τα έφτιαξα ένα μεσημέρι κι ήταν ωραιότατα! Έγραψες για κύμινο κι είπα να φτιάξω,...εεε.., χμμμ, σουτζουκάκια!! Τα έφτιαξα , καλά ήταν δε λέω! Μετά έγραψες για κύμινο και πορτοκάλι... έκοψα ένα πορτοκάλι , έριξα λίγο κύμινο επάνω , μμμ,.. ...απίστευτα αρμονικός συνδυασμός- είναι όπως το λες , το πορτοκάλι τιθασεύει το κύμινο! Μόλις δοκιμάσω και τη συνταγή θα επιστρέψω με εντυπώσεις!
Υ.Γ.: L G δε συνηθίζω να κολακεύω αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι τα κείμενά σου είναι ό,τι καλύτερο διαβάζω τον τελευταίο καιρό στην μπλογκόσφαιρα- κι όχι μόνο. Τα περιμένω πώς και πώς , τα απολαμβάνω , με συνεπαίρνουν - ιδιαίτερα τούτο το τελευταίο!
Υ.Γ.: Για τη φωτογραφία θα ήθελα κάτι να γράψω , χρωστάω κι ένα... φωτό-δούλεμα!! Αλλά είμαι στις πολύ καλές μου - πράγμα σπάνιο- και θα είμαι φρόνιμη!

Lost Gastronaut said...

@ Miss Poppy σ'ευχαριστώ,αφού και εσύ είσαι σχετικά νέα ανταποδίδω τις ευχές για καλό ξεκίνημα.
Η συνταγή αυτή είναι απλά φοβερή,όσες φορές την έχω κάνει οι συνδαιτυμόνες μου έχουν ενθουσιαστεί,έχω δοκιμάσει 4 παραλλαγές,αυτή είναι η πιο απλή,χωρίς να υπολείπεται γευστικά.
Παράλληλα επιτρέπει διορθώσεις αν έχει γίνει κάποιο λάθος,οπότε σας τη συνιστώ.
Περιττό να πω ότι αν τυχόν έχετε γκάζι θα βγει απείρως καλύτερη,μπορείτε σε δυνατή φωτιά να καραμελώσετε τα υπολείματα του πορτοκαλιού...

Lost Gastronaut said...

@ eva σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια,ελπίζω κάποια στιγμή να δοκιμάσεις τη συνταγή και να σου αρέσει.
Eχεχ για τον Nat King Cole τα σχόλια περιττεύουν ;)

Lost Gastronaut said...

@ Crispy ναι και τα μακαρόνια γιαχνί είναι πολύ νόστιμα αν και τεχνικά λίγο απαιτητική συνταγή, για ορισμένους τουλάχιστον,τις πρώτες φορές.
Αυτή εδώ όπως την παραθέτω είναι πολύ απλή και εξαιρετικά νόστιμη.
Εμμ κατ'αρχην το στήσιμο του πιάτου είναι απαράδεκτο...η φέτα του κρέατος πολύ χοντρή...δυστυχώς το ετοίμασα για τραπέζι - όχι δικό μου - και το πάχος αυτό μου υπαγορεύτηκε,η γαρνιτούρα δεν ήταν αυτό που ήθελα,προτιμούσα κατάμαυρο ρύζι αλλά εδώ δε βρήκα,για κοντράστ με το πράσινο του φιστικιού και το πορτοκάλι της φλούδας...ήθελα να βάλω μια σαλάτα λολας-ροκάς με καρότο julienne από πάνω για να το δέσω χρωματικά αλλά κάποιος ξέχασε να αγοράσει καρότο...Τέλος η φώτο είναι όντως κακή - πρέπει να βρω οδηγίες για τις φώτο... -
Μπορείς να με δουλεύεις όσο θέλεις,το κείμενό μου άλλωστε είναι από αρκετά ως πολύ αυτοειρωνικό...δύσκολα παρεξηγούμαι,άλλωστε εγώ χωρίς να σε ξέρω σε έχω δουλέψει πολύ :) αλλά αισθάνομαι σα να σε γνωρίζω χρόνια γι'αυτό το κάνω,τώρα βέβαια αν με 'έστελνες' δε θα μου φαινόταν περίεργο.
Χαίρομαι που τα κείμενά μου σου αρέσουν,αυτά μ'αρέσουν κ μένα :) τι ψώνιο χαχαχα

Anonymous said...

Τρελαίνομαι για κύμινο! Θα το δοκιμάσω οπωσδήποτε αυτό.

misirlouka said...

Αυτη η συνταγη ταιριαζει στον ουρανισκο μου !!!θα την δοκιμασω πολυ συντομα!!!
Εισαι πλεον ενα απο τα αγαπημενα μπλοκ που τσεκαρω παντα να δω αν εχεις καινουργια αναρτηση.
Εισαι το μοναδικο μπλοκ γευσεων που οι συνταγες ανταγωνιζονται σκληρα με τα κειμενα του blogger!!!
Bλεπω τη συνταγη...και την ξεχναω...παρασυρομαι...γιατι οι περιγραφες σου και τα κειμενα σου ειναι υπεροχα!!!...
(φυσικα ξαναγυριζω...και τσεκαρω παλι τις συνταγες σου)

Wedding Crafters said...

Τι κάνεις αγαπητέ μου;;; Έλα μια βόλτα από το μπλογκ μου να πάρεις ένα βραβείο!!!

Lost Gastronaut said...

Μια χαρά είμαι αγαπητή μου,ακμαιότατος στα όρια του εφικτού εν προκειμένω,θα περάσω από το blog σου πάντα περνάω μια βόλτα απ'τα blog σας,είμαι περίεργος να δω ποιος με διαβάζει και όχι μόνο.
Απ'την άλλη θα σου εκμυστηρευτώ κάτι,μην παρεξηγηθείς,απεχθάνομαι τις βραβεύσεις,τα παιχνίδια,τη 'δημοσιότητα' και τα δώρα,γενικά είμαι αντισυμβατικός οπότε μην το πάρεις προσωπικά,απλά έπεσες στην περίπτωση...
Αλλά και συ βρε πουλάκι μου πότε πρόλαβες να ενθουσιαστείς τόσο μαζί μου που θες να με βραβεύσεις; Φιλιά

Wedding Crafters said...

Τα δέχομαι και τα σέβομαι όσα λες!!!

Όσο για το βραβείο δεν είναι και το όσκαρ και το δίνω σε όσους συμπαθώ και επιλέγω να επισκέπτομαι!!Πάντως δεν παρεξηγούμαι!!!

Φιλιά!!!

Lost Gastronaut said...
This comment has been removed by the author.
Lost Gastronaut said...

Οκ ίσως ήμουν υπερβολικός,αφού δεν είναι Oscar και δεν έχει φανφάρες,παράτες και σημαιοστολισμούς,το αποδέχομαι (πολύ σνομπ ακούγεται αυτό...) και σε ευχαριστώ ;)