Traffic

Monday, August 30, 2010

Σφουγγάτο το Kρητικόν

Το ' καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά ... ' ωραία τα λέει ο 'ποιητής',αυτό που δε μας λέει είναι πως πορεύεσαι το καλοκαιράκι όταν δεν υπάρχουν έρωτες,αγκαλιές και φιλιά ή τουλάχιστον όταν δεν υπάρχουν οι 'σωστές' αγκαλιές...στα δύσκολα σε θέλω κάβουρα...

Τα καλοκαίρια όταν ήμουν παιδί τα πράγματα ήταν πιο απλά,η μεγαλύτερή μου απόλαυση ήταν όταν έφτανε η ώρα της κατάκλισης μετά από μια μέρα εξαντλητικού παιχνιδιού,οριζοντιωνόμουν,τέντωνα το σεντόνι και το άφηνα να πέσει μαλακά,αέρινα πάνω στο γυμνό μου σώμα ή ακριβέστερα σ'ότι περίσσευε από το cult ψηλοκάβαλο λευκό βρακί,μοντέλο παππού...το αγαπημένο μου σεντόνι ήταν από παλιά ποπλίνα,κάτι σαν μεγαλοκοπέλα στην οποία ο χρόνος δεν έδειξε καμία επιείκεια,ελαφρώς λιωμένο εξ'ου και πολύ μαλακό με ένα φρικτό dessin floreal μόνο που τότε δεν καταλάβαινα ούτε από dessin ούτε από κοπέλες...τώρα πια από dessin καταλαβαίνω από κοπέλες πάλι...όχι... ή μάλλον μια περίοδο νόμιζα αφελώς ότι κάτι είχα καταλάβει αλλά τελικά κατάλαβα ότι δεν είχα καταλάβει τίποτα,κάποιοι άρρενες θα με καταλαβαίνουν,ίσως κι ο Σωκράτης.

Τα καλοκαίρια τότε δεν ήταν το ίδιο ζεστά,τα βράδια ήταν δροσερά,και εκείνο το κύμα απόλαυσης,αγαλλίασης και ξεγνοιασιάς με το που άγγιζε το μαλακό σεντόνι το σώμα μου είναι ότι αναπολώ περισσότερο από την παιδική μου ηλικία,η συμπύκνωση της παιδικής αθωότητας και της χαράς της Ζωής,το λιωμένο σεντόνι μου με αγκάλιαζε με σχεδόν μητρική τρυφερότητα κ εγώ σαν γνήσιος ηδονιστής το ξανατέντωνα 2-3 φορές,σκεφτόμουν τι ωραία που είναι η Ζωή και αποκοιμιόμουν με ένα αδιόρατο χαμόγελο στα χείλη.

Εκείνα τα όμορφα καλοκαίρια δυστυχώς πέρασαν και ήρθαν άλλα,πιο ζεστά,πιο πεζά,λιγότερο αθώα,έτσι τα καλοκαίρια άλλαξαν,τα σεντόνια άλλαξαν,εγώ άλλαξα και ξέμαθα να χαίρομαι με τα απλά πράγματα,το καλοκαίρι είναι πλέον η χειρότερή εποχή μου...κ δύσκολα κοιμάσαι με σεντόνι...

Τώρα πια το καλοκαίρι είναι η εποχή κατά την οποία τα καλοριφέρ είναι ζεστά ενώ δεν έχεις ανάψει τον καυστήρα,οι περισσότεροι-ες singles και όχι μόνο,θεωρούν υποχρέωσή τους να 'παίρνουν' από σκύλους μέχρι εξωγήινους,η εποχή που για να διατηρήσεις μια 'α' κοινωνικότητα πρέπει να αλλάζεις τρία πουκάμισα την ημέρα,η εποχή κατά την οποία δεν μπορείς να απολαύσεις,χωρίς να το μετανιώσεις ένα πλούσιο μεσημεριανό γεύμα.

Πλατίασα λίγο ομολογώ,αλλά από 'δω το πήγα από 'κει το έφερα κατάφερα,έστω στις καθυστερήσεις, να καταλήξω στο θέμα μας.Δεν ξέρω τι τρώτε εσείς για μεσημεριανό,εγώ σήμερα θα σας προτείνω το Κρητικό σφουγγάτο,τη γευστικότερη ομελέτα που γνωρίζω,μια συνταγή από τη χορεία των γνωστών αγνώστων,πολλοί την ξέρουν,λίγοι την επιχειρούν.Στο ταμείο παρακαλώ.


Υλικά

Πατατούλες,τα γεώμηλα του Καποδίστρια

Ελαιόλαδον το Ελληνικόν

Αβγουλάκια

Άλας το μαγειρικόν

Πιπέρι το εκ Μηδίας

Μπόλικος ψιλοκομμένος δυόσμος εκ των κρεμαστών κήπων σας

Γάλα

Εκτέλεση


Κόβουμε τις πατάτες σε φέτες και μετά ξεκινά κλασικά το φεστιβάλ παλιμπαιδισμού,με αναδρομή στη γεωμετρία του δημοτικού,τρίγωνα,τετράγωνα,πολύγωνα...φρεσκοτριμμένο πιπέρι στη γλώσσα αν ο νους σας πήγε στο πονηρό.

Αν στο σπίτι υπάρχει παιδάκι εύκαιρο,παρατάει το playstation,πλένει χεράκια και  το ' χώνουμε ',επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως.

Αλατίζουμε τις κομμένες πατάτες,βάζουμε το λάδι στη φωτιά και ψάχνουμε για το επόμενο θύμα μας,κατά σειρά προτεραιότητας τη μητέρα του παιδιού,την ερωμένη σας αν η λόγω μητέρα τυγχάνει σύζυγος και απουσιάζει,μακρινούς συγγενείς και όλους τους ιχθύες που που κατά κανόνα είναι χαζοφιλότιμοι,αυτό τώρα μπορεί να μην ακουστεί politically correct και ίσως και να μην είναι αλλά είμαι σίγουρος ότι αν αναλογιστείτε ότι στις περισσότερες κουζίνες απουσιάζουν παραδόξως τα κλιματιστικά θα συναινέσετε κ όλοι μαζί θα αποτίσουμε φόρο τιμής στο μεγαλύτερο φασίστα όλων των εποχών,τον Νικολό Μακιαβέλι.

Φυσικά αστειεύομαι ας αφήσουμε τους φασίστες τουλάχιστον έξω απ' τις κουζίνες μας,στη χειρότερη ας κρατήσουμε μέσα τις ερωμένες μας κ αυτές για άλλους λόγους κ ας κάνουμε τη 'βρώμικη' δουλειά του τηγανίσματος μόνοι μας .

Όταν οι πατάτες ψηθούν αρκετά και μαλακώσουν (κ οπωσδήποτε πριν χρυσίσουν) τις αποσύρουμε,τις βάζουμε σ ένα βαθύ τηγάνι σχετικά στενό,τις πατικώνουμε (θέλουμε ένα ομοιόμορφο στρώμα γύρω στα 4 εκατοστά) και περιχύνουμε με αυγά χτυπημένα με γάλα,αλάτι,πιπέρι,δύοσμο μέχρι να γεμίσουν τα κενά,μην το παρακάνετε με τα αυγά...Σιγοψήνουμε αρκετά και από τις δυο πλευρές μέχρι το αυγό στο κέντρο να ψηθεί.

Ιδανικά (κατά τη γνώμη του γράφοντος) σερβίρεται μετά την παρέλευση ημισαώρου με ξινομυζήθρα και κάππαρη ή με μους φέτας-αρωματικών ή πέστο δυόσμου και μια χωριάτικη από δίπλα.

1-2 κομμάτια αρκούν.

Αν είμαι προσκεκλημένος σας και έχετε ξεχάσει τον δυόσμο,χωρίς παρεξήγηση, θα σας τη φέρω καπέλο,μπορεί να μη φάμε αλλά θα γελάσουμε,όχι όλοι.


Καλή σας όρεξη



Sfugàto,La stupenda omelette Cretese


Ingredienti

Patate
Olio d'oliva
Uova
Pepe macinato fresco
Sale
Un po' di latte
Menta tagliata sottile, un mazzetto (assolutamente)

Preparazione


Tagliamo le patate a fette (di circa 1cm) e poi in triangoli,quadrati,poligoni,non preoccupatevi della geometria :)
Salatele e friggetele in olio d'oliva,finche' non diventino morbide (cotte cmq) ma non ancora patatine fritte perfette,dorate in superficie.
Mettetele in una ciotola più o meno grande della misura della padella che userete,lo spessore ideale dello strato di patate e' di 4cm circa.
Prendete una ciotola più o meno della misura della padella che userete,sbatteteci dentro uova,sale,pepe,latte,menta,dopodiche' aggiungete le patate finche' non si forma uno spessore di circa 4cm.
Praticamente l'uovo deve solo riempire gli spazi tra le patate e giusto coprirle in superficie.

That's all folks !

Padella,un po' d'olio d'oliva,fuoco basso e tuffo finale del nostro composto.
Si cuoce da ambo i lati (si deve anche girare ovviante) a fuoco (ripeto) basso finche' non diventa rossa in superficie e cmq finche' l'uovo al centro non sia cotto.

Volendo si puo' servire con una mousse di feta,crescenza ed erbe aromatiche o con un pesto di menta e una bella insalata greca con l'aggiunta di capperi come si mangia nelle Cicladi.

Buon apettito

Wednesday, August 18, 2010

Αυτός,η μελιτζάνα και τα μυστήρια / Μελιτζάνες με γιαούρτι και μαϊντανό

Κοιτάζω γύρω μου και βλέπω…μελιτζάνες! Μπαίνω μεσημεριάτικα στο σπίτι και πέφτω πάνω σε μια τεράστια τσάντα με μελιτζάνες,ενστικτωδώς προσπαθώ να ξεδιαλύνω το μυστήριο της απρόσκλητης μελιτζάνας αλλά προτού τα καταφέρω χτυπάει το τηλέφωνο,είναι η sister,κάτι ρωτάει,κάτι απαντάω,τι τρώτε της πετάω στο τέλος μηχανικά,Παπουτσάκια ! λέει περήφανα...

Κλείνω το τηλέφωνο,το μάτι μου πέφτει πάλι στη σακούλα που χάσκει αινιγματικά,εκ πεποιθήσεως δεν πιστεύω στις συμπτώσεις...πέρα από την απροσδόκητη παρουσία της τσάντας αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι η αφύσικη θέση και η παρεξηγήσιμη πλαστικότητά της,πρόχειρα αφημένη σχεδόν πεταμένη μπροστά στην πόρτα,μισάνοιχτη.Αν ήταν γυναίκα θα ήταν ημίγυμνη και λιπόθυμη σκέφτομαι,αυτό δεν είναι έργο νοικοκύρη,μήπως τελικά την άφησα εγώ τελικά και το ξέχασα ; Την ξανακοιτάω πιο επίμονα αλλά σχεδόν παρακλητικά σε βαθμό που αν η ημίγυμνη λιπόθυμη είχε στο μεταξύ συνέλθει και είχε στοιχειώδες γούστο (sic!) μπορεί και να μου καθόταν! Τι λέω θεέ μου και δε με συλλαμβάνουν,πρέπει να μ’έχει χτυπήσει η ζέστη στο κεφάλι…Ανοίγω τα παράθυρα και επιστρέφω στον τόπο του 'εγκλήματος'.Η ζέστη αμείλικτη,η σκέψη θολή,προϊούσης μιας διόλου ευκαταφρόνητης πείνας και προτού περάσει cameo κανένας Hitchcock βουτάω τα κλειδιά και αποχωρώ σεμνά και ταπεινά.

Μπορείτε να με πείτε και μαμμόθρεφτο αλλά κάτι τέτοιες στιγμές όλο το σύμπαν συνωμοτεί υπέρ μιας επίσκεψης στην πατρική εστία,με το που μπαίνω όμως με υποδέχεται μια μυρωδιά τόσο οικεία όσο και αδιάσειστη…Ιμάμ μουρμουρίζω μέσα μου,όπερ έδει δείξαι...Είμαι περικυκλωμένος,συλλογίζομαι ενώ περιεργάζομαι το ταψί...ή θα υποχωρήσω ατάκτως καταφεύγοντας σε μια γρήγορη spaghettata aglio,olio e peroncino ή θα της αλλάξω το λάδι…μμμ...λάδι…λάδι…έχει μια περίεργη βουλιμική σχέση η Σιόρα μελιτζάνα με το λάδι,λέω λάδι και ήδη έχω τύψεις,κάπου εκεί που συναντά η μελιτζάνα το λάδι,η αμαρτία την ενοχή,η θρησκεία συνδιαλέγεται με την επιστήμη και όχι μόνο συνδιαλέγονται αλλά συμφωνούν κιόλας.Φοβερές σκέψεις πάνω από ένα ταψί,κάπου εδώ αρχίζω να ανησυχώ και ‘γω ο ίδιος για την ψυχική μου υγεία,'κατεβάζω ρολά',σερβίρομαι και ανάβω την τηλεόραση,έχει τον Μαμαλάκη που παρουσιάζει με τον γνωστό του ενθουσιασμό ‘Μελιτζάααανες με γιαούρτι και μαϊντανόοοοο’,προς στιγμήν στραβοκαταπίνω αλλά επανέρχομαι πάραυτα και παρακολουθώ με μεταφυσικό πλέον ενδιαφέρον.
Η συνταγή του είναι απλή,ελαφριά και έξυπνη,ουσιαστικά εξοστρακίζει το τυρί που θα μας έπεφτε και λίγο βαρύ με τέτοια ζέστη και το αντικαθιστά με γιαούρτι που θα μας χαρίσει την ευχάριστη δροσερή οξύτητά του που λογικά πρέπει να δένει τέλεια με τη μελιτζάνα.

Πώς το λέγαν ο αρχαίοι πρόγονοι ; Για να απελευθερωθείς από τους δαίμονές σου πρέπει να τους καταγράψεις,να τους σμιλέψεις να τους σχεδιάσεις…να τους μαγειρέψεις θα προσέθετα εγώ,καθείς εφ' ω ετάχθη.

Το ίδιο βράδυ και ενώ το μυστήριο της μελιτζάνας παράμενε άλυτο,μετέφερα ευλαβικά τη σακούλα στην κουζίνα μου,έβγαλα το άχτι μου και ησύχασα.Το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό,το προτείνω ανεπιφύλακτα και σας το παραδίδω.

Μελιτζάνες με γιαούρτι και μαϊντανό

4,5 μελιτζάνες
1 ματσάκι μαϊντανό χονδροκομμένο
Λάδι
Χοντρό αλάτι
1 φλιτζ στραγγιστό γιαούρτι
ΓΙΑ ΤΗ ΣΑΛΤΣΑ
4 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
5 τριμμένες φρέσκιες ντομάτες
3 κ. της σούπας ζάχαρη
χοντρό αλάτι
πιπέρι
λάδι

Ξεπλένετε και σκουπίζετε τις μελιτζάνες και τις κόβετε σε ροδέλες
Αλείφετε ένα σκεύος με λάδι και πασπαλίζετε με χοντρό αλάτι.
Τοποθετείτε επάνω τις ροδέλες μελιτζάνας και ανάβετε τον φούρνο. Τις αφήνετε για λίγο να καπνίσουν και τις γυρίζετε να ‘αρπάξουν’ και από την άλλη. Επαναλαμβάνετε με τις υπόλοιπες μελιτζάνες .
Φτιάχνετε τη σάλτσα. Ρίχνετε λάδι σε ένα τηγάνι, και προσθέτετε το σκόρδο, τις τριμμένες ντομάτες και αφήνετε να βράσουν. Προσθέτετε τη ζάχαρη, το αλάτι, το πιπέρι, ανακατεύοντας διαρκώς μέχρι να δέσει η σάλτσα
Για το σερβίρισμα βάζετε σε ένα σκεύος μια στρώση μελιτζάνες, από πάνω στρώνετε το γιαούρτι , στη συνέχεια πασπαλίζετε μία στρώση μαϊντανό και τέλος μια στρώση από τη σάλτσα. Επαναλαμβάνετε με άλλη μια στρώση από όλα τα παραπάνω υλικά.
Η συνταγή παρουσιάστηκε στο επεισόδιο ΜΠΟΥΚΙΑ ΚΑΙ ΣΥΧΩΡΙΟ με θέμα τις Λαικές Αγορές

 Καλή όρεξη